Home Cultura …E l’Ênsa la va!

…E l’Ênsa la va!

14
0

 

10962013_10205742808039933_1212251063_n

L'Enza oggi in prossimità di Ciano [foto Isabella Rabotti]

A partir da Lagastrèl

l’Ênsa a pâr ch’ la vöja andâr

šú pr’al ciàstri a cucmartèl

prìma d’ prêres arpušâr

là, indu’ a cmîncia la pianûra

sùta a Vètt, prìma d’ Cumpiân,

per cunclúder l’aventûra

dentr’al Po, d’nâns al mantvân.

Lì subìt l’ê furibùnda:

la gh’ha prèsia d’ gnîr al piân,

dop l’arlênta adrê a la spùnda,

vêrs la Sšla, e ‘ncùra a Siân.

E pu’ d’ frûnt a Carbunìs

la sta fêrma un pô a scultâr

s’ l’é ancùr vàlid l’indirìs

d’ chî saîva bên cantâr (1),

s’a gh’é ‘ncùra chî ch’ prepâra,

cun pasiênsa, i bèi struplîn,

per fâr spôrtli, in mèš a l’âra,

pu’ cavàgn e cavagnîn (2).

Ma la dvênta un pô pú trista

quand la s’ càta všên a Lucèria:

l’abandûn e la spurcìsia

i’ ên dventâ ‘na côsa seria!

A gh’artûrna un pô d’ vigûr

sùta al mûnt dal Guardasûn.

Quânti vûš sûra a chî sgnûr,

quân-c mistêr, quânta pasiûn!

Però lì, sùta al Castel,

a gh’é al Lido pr’arpušâs

e pensâr che, s’a gh’é quel,

i n’ l’hân mia mìs lì a câš!

Fîn dal têmp d’i têmp indrê

una grân via rumâna,

pr’arivâr fîn in tuscâna

la pasêva pròpia ché.

Da Taneto a Serviröla,

po' a Lucèria, a Sernajê

(i’ n’ ve cûnt brîša una fola!)

i pasêvne tú-c dedché

pr’arivâr in Lucchesìa,

pr’arivâr in Garfagnâna.

L’é un viàš dûr, ch’al porta via

certamênt pu’ d’una stmâna!

     V’l’arcurdêv cul fûrb d’ Richîn?

A San Pôl l’ha fàt ‘na mòsa

per surprènder la Cuntèsa,

ma al gh’ha ‘rmìs òmi e quatrîn!

Dop la vìta l’ê cambiâda:

a s’ gnîva chì per fâr campàgna

perché l’ària usigenâda

l’ê cme l’âlbre d’ la cucàgna.

     ... E l'Enza va. -  Partendo da Lagastrello / sembra che l’Enza voglia andare / giù per i sassi a capriole / prima di potersi riposare // là, dove inizia la pianura / sotto Vetto, prima di Compiano, / per poi concludere l’avventura / dentro il Po, di fronte al mantovano. // Subito sembra furibonda / per giungere in fretta al piano, / poi rallenta vicino alla sponda / a Cerezzola, e ancora a Ciano. // Proprio di fronte a Carbonizzo / sosta un poco ad ascoltare / se è ancora valido l’indirizzo / di chi sapeva cantare bene, // se c’è ancora chi prepara / con pazienza i bei vimini / per preparare sporte nell’aia, / poi canestri e cestini. // Ma diventa un poco più triste / quando si ritrova vicino a Lucèria: / l’abbandono e la sporcizia / sono diventati un problema serio! // Le ritorna un poco di vigore / sotto il monte Guardasone. / Quante chiacchiere su quei signori! / quanti misteri, quante passioni! // Qua però, sotto il Castello (di S. Polo), / c’è il Lido per riposarsi, / e per pensare che, se c’è qualcosa, / non è messo lì a casaccio! // Fino dai tempi più remoti / una grande strada romana / per raggiunger la Toscana / passava proprio di qua. // Da Taneto a Serviròla, / a Lucèria, a Cernajeto / (non vi racconto frottole!) / passavano tutti di qua // per giungere in Lucchesia, / per arrivare in Garfagnana: / è un viaggio massacrante / che impegna per oltre una settimana. // Ricordate il furbo Enrico? / A San Polo fece la mossa / per sorprendere la Contessa / ma ci ha rimesso uomini e quattrini! // Poi la storia è un po’ cambiata: / si veniva qui a fare campagna / perché l’aria ossigenata / è come l’albero della cuccagna.

1) A Carbonizzo è nata Licia Ghielmi e viveva la famiglia Musi, tutti dotati di buona voce.

2)Ciano è famosa per la lavorazione dei vimini.

(foto di Isabella Rabotti)